รักกัน

555

ไม่เคยจุดธูปดำ  เลยไม่รู้

อยากรู้เหมือนกัน  มานั่งรอฟังเป็นเพื่อนด้วยดีฝ่า.....

ขอเสนอสินค้าใหม่  ถ้าการรักเค้าให้น้อยกว่าที่เค้ารักเรา ยากไป ก็ลองฝึก "รักให้เป็น" นะครับ

เพียงคุณฝึกรักให้เป็นภายใน 5 นาที หยุดการซื้อธูปดำได้หลายซองเชียวนะครับ รักกัน ไม่ใช่รักตัวเราเอง น่ะ

ฝึก "รักให้เป็น" คืออะไรคะ และต้องปฏิบัติอย่างไร อยากรักให้เป็นบ้างค่ะ จะได้ไม่ต้อง "ทุกข์ในรัก"

ปัญหาเรื่องรัก...ไม่น่ารักเลยนะ

ปัญหาเรื่องความรักนี่ คลาสสิคเลยก็ว่าได้

ในความคิดของผม ปัญหาเรื่องรัก ไม่น่ารักเลยนะ  และก็มีได้หลายระดับ ตั้งแต่ (1) สงสัยว่าจะรัก (2) เริ่มรัก  (3) รักแล้ว (4) เลิกรัก

ในการเลิกรัก ยังมีย่อยลงมาอีก เป็น (4.1) ไม่อยากรัก และ(4.2) รักไม่เลิก

และยังมีบางลักษณะ เช่น "อยากให้รัก" และ "ไม่อยากให้รัก" อีก

ทุกช่วงทุกตอนมีปัญหาหมด ถ้าคิดว่าเป็นปัญหานะ...  เช่นเดียวกัน ถ้าไม่คิดว่าเป็นปัญหา ก็ไม่เป็น?

คุณ magic charming อยู่ในช่วงไหนละ จะได้เสนอแนวความคิดของผมเป็นช่วงๆ ได้  แต่สุดท้ายอยู่ที่ตัวคุณและพวกเราทั้งนั้นเลย

ผมอ่านเว็บนี้มาหลายกระทู้ ชอบกลอนของท่านอาจารย์ท่านใดไม่รู้ รจนาไว้ได้ไพเราะ และตอบความจริงของความรักไว้ได้อย่างดี เอามาแบ่งปันกันนะ 

ร้อยรักพันรัก ต้องพลัดพราก
แม้นรักมาก พรากพลัด ตัดใจหนอ
ถึงมากรักสารพัดพะเน้าพะนอ
รักเพียงรอพรากพลัด กระจัดกระจาย
 
แม้นยาม  อยู่ยั้ง ยังพลัดพราก
แม้นสิ้นซาก สังขาร รักอยู่ไหน
รัก ต้องจาก แน่แท้ ทุกคนไป
รักเพียงไหน ไม่จากเป็น ย่อมจากตาย

รัก รัก รัก มักมีพลัด มักมีพราก
จาก จาก จาก ใช่หมดรัก หมดกรรมไหม
ใจ ใจ ใจ ใยให้เขา จนหมดใจ
ใช่ ใช่ ใช่ ให้ไปแล้ว เอากลับมา
 
แก้วหาย กลายกลับ มาเป็นเศษแก้ว
รักใช่แล้วต้องครองหรือไฉน
รักทั้งรัก รักทั้งหมด รักหมดใจ
รักทั้งใคร รักทั้งหมด ไม่รักตัว (ตัวเอง)

ขอคุณความดีที่ท่านได้อ่านบทกลอนสอนใจนี้ แล้วได้คิด ได้เห็นความจริงของความรัก และนำไปสู่การรักให้เป็นได้ เป็นดังเครื่องบูชาครูบาอาจารย์ และเทพเทวาแห่งตันตระเทวาลัยนี้ด้วยเทอญ

รักของเรา อยู่ในช่วง "เลิกรัก" คือ เค้าเลิกรักเราแล้ว เดินจากเราไปแล้ว แต่เรายัง "รักไม่เลิก" และก็มีความรู้สึกว่า "ไม่อยากรัก" เค้าอีกต่อไปแล้ว เพราะมันทำให้ทุกข์ แต่มันทำไม่ได้สักที ก็มัน "รักไปแล้ว" มันจึงเป็นที่มาของ "ทุกข์ในรัก" ของเรา และก็เชื่อว่า ลูกศิษย์ อีกหลายๆท่าน ที่เทวาลัยกำลังพบกับความรู้สึกนี้เช่นกัน

รบกวนคุณคนรับผลส้ม ช่วยแนะนำด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ความรักนี่ยิ่งใหญ่มากนะ  รักคือจุดเริ่มต้นของการทำสิ่งที่ยากหลายๆ อย่างได้ และสุดยอดของความรักคือความศรัทธา

มีหลายคนที่มีอาการทางใจแบบคุณ  แต่ต้องขึ้นกับตัวเราว่าจะรักษาอาการได้หรือไม่  ใจของเราเป็นยาขนานเอกทีเดียว

มีตั้งหลายวิธี  แต่วิธีหนึ่งที่ผมนับถือและศรัทธามากๆ คือ ค่อยๆ อ่านกลอนของท่านอาจารย์ และคิดตามนะครับ มีคำตอบอยู่อย่างครอบคลุม

ว่าไปแล้ว ได้ยินได้ฟังอาจารย์ท่านว่าๆ  การมาพบกัน รักกัน ของพวกคุณ ถ้าตอบแบบกว้างๆ คือมันเป็นกรรมที่ได้เคยทำร่วมกันมา  เมื่อหมดกรรมก็ต้องแยกจากกันไป  ว่าแต่ว่าจะจากเป็น หรือจากตาย เท่านั้นเอง แล้วเราก็เผชิญกรรมกับคนอื่นต่อไป เมื่อกรรมนั้นๆ มาถึง

ในทัศนะของผม  หากยังมีความปรารถนาดีกันอยู่ ก็ขอให้มิตรภาพของคุณทั้งคู่ยั่งยืนต่อไปเถิด  เลิกเป็นแฟนกันแล้วก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้อยู่ จริงไหม

มีอีกหลายสิ่งหลายอย่าง และหลายคน ที่อยากให้คุณรัก  เขาทำอะไรกับคุณบ้างผมไม่รู้  แต่หากคิดไม่ออกใครละที่ไม่เคยปฏิเสธรักของคุณเลย.... กลับไปหารักแท้ รักบริสุทธิ์ ของคนที่รักคุณมากที่สุดสิ  เอาความรักของคุณไปบำรุงรักของพวกเขา

รักงานของตัวเอง หาจุดดีมาเสริมให้งานดียิ่งขึ้น หาจุดด้วยมาปิดเพื่อให้งานสมบูรณ์ขึ้นได้

เมื่อเกิดอาการ "ไม่อยากรัก" แล้ว  ทำไมยังรักเขาอยู่ละ... ถามง่ายเนอะ แต่ตอบยาก? คุณต้องตอบใจตัวเองก่อนและหายาดีๆ มารักษานั่นแหละครับ

ความรักเป็นสิ่งดี และสวยงาม อยากให้มีความรักเกิดขึ้นกับทุกคน  รักให้เป็น และ รักให้พอดีนะครับ

โฮะ โฮะ โฮะ ไม่นึกเล้ยยยยว่า ท่านคนรับผลส้มจะสนทนาเรื่องรักได้ละเอียดละออ ทั้งแบบรักโรแมนติกและรักร้าวรานได้เช่นนี้ โฮะ โอะ โฮะ 

จริงๆแร้ว เราว่าไอ้เจ้า ความรัก ก็เป็นปัจจัยหรือ บ่อเกิดของการเกิดทุกข์ด้วยเนอะเคอะ

ดังที่ท่าน Blue Label เปิดกระทู้แล้วแอบหนีไปว่า ทุกข์ลำดับต้นๆ ของคนคือ ทุกข์ในรัก และทุกข์เรื่องเงิน

เพราะ ความรัก นี่แหละ หากเรารักไม่เป็น สามารถทำให้คนตาบอด หน้ามืด หูหนวก เป็นบ้า เห็นแก่ตัว ยอมทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก

ไม่ว่าความรักที่มีขึ้นเป็นความรักประเภทใด รักแฟน รักพ่อแม่ รักลูก รักครอบครัว รักเพื่อน เราต่างอยากทำให้อีกฝ่ายที่เรารักพอใจ แม้แต่ความรักตัวเอง จนบางครั้งลืมว่าอาจจะทำความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่นและตัวเองได้ แล้วก็เป็นกรรม แล้วก็เป็นทุกข์เนื่องจากกรรมตามมา

ได้เคยได้รับเมตตาจากท่านเจ้าบ้าน สนทนากันเรื่อง ความทุกข์ที่หนักหนาที่สุด มิใช่ทุกข์เพราะรัก หรือทุกข์เพราะสตางค์

แต่ทุกข์ที่หนักหนา คือ ทุกข์เพราะสุขภาพไม่ดี จริงหรือไม่ประการใดลองคิดๆ กันดูดีไหม

สุขภาพไม่ดี ไปไหนไม่ได้ ทรมานตลอดเวลา คิดอะไรไม่ออก แม้แต่ความรัก ทุกข์เพราะสุขภาพไม่ดีจึงเป็นทุกข์หนักหนาที่สุด

ทุกข์เพราะรัก....เพราะใคร? .....เพราะเรานั่นเองใช่ไหม? ที่แอบไปชอบเขา  พอเขารู้ว่าชอบเลยชอบกัน  เขาเบื่อเราเพราะเขาและเรารับความเป็นตัวตนของอีกคนไม่ได้เลยเลิกกัน

ทุกข์เพราะสตางค์ ง่ายที่ซู๊ดดดด.... ก็ทำงาน ประหยัด ก็มีตังค์เก็บได้ด้วย

ผมว่าทุกข์เพราะสุขภาพ ไม่ดี นี้คือทุกข์ของผมอับดับแรกเลย

ส่วนทุกข์เพราะรักก็คงอับดับสุดท้ายมั๊ง

เพราะความรักของผมมันตายด้านไปแล้ว

ขอพรจากเทพเทวา และครูบาอาจารย์แห่งตันตระเทวาลัย บรรเทาเบาคลาย ทุกข์ให้คุณ Strongman ด้วยครับ

รักนั้นรัก....รักได้.....หากจะรัก

แม้วันนึง.....ต้องจาก....พรากจางหาย

เพียงหัวใจ......รู้จักรัก......ก่อนชีพวาย

ไม่เสียดาย.....รู้จักคำ.....ว่า "รัก"  จริง

รักนั้นมี.....มากมาย....หลายความหมาย

แม้มิอาจ.....เคียงคู่....เพียงเราสอง

อันความรัก....มิใช่....การครอบครอง

อาจมิได้....ดั่งใจปอง....ที่ต้องการ

ระยะทาง...หนทาง...ที่ยาวไกล

อาจมีใคร...ที่เรายัง....มองไม่เห็น

ถึงวันหนึ่ง...พรหมลิขิต....ขีดให้เป็น

คงมองเห็น....คนที่ใช่.....ได้เคียงกัน

เพียงได้รู้จักคำว่า"รัก" และ มีความสุขที่ได้"รัก"

เท่านั้นก็สุขใจไม่ทุกข์ในรักแล้วจ้า...555 ขอแต่งด้วยคนเจ้าค่ะ

ความรักสำหรับเราก็คือแค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

ท่าน munung มากับกลอนเพราะๆอีกแล้ว ชอบจัง

อกหัก ดีกว่ารักไม่เป็น และเมื่อความรักที่มีอยู่ในใจของเราถึงจุดอิ่มตัว มันก็ออกคล้ายๆกับท่าน strongman ว่า แค่ได้คิดถึงก็สุขใจ

ความรักของเรา.........คนรักที่แสนดีได้ตายจากเราไปด้วยอุบัติเหตุ เมื่อเกือบสิบปีที่แล้ว ยังลืมเค้าไม่ได้จนถึงทุกวันนี้ และเคยคิดว่า หากมีคนรักใหม่อาจจะเป็นวิธีที่จะได้ลืมเค้าและมีความสุขซะที แต่กลับกลายเป็นแย่ลง เพราะชอบไปเปรียบเทียบกับคนเก่าที่ตายไป ทำให้กลายเป็นคนเตายด้านในความรัก ไม่ค่อยสนใจหรืออยากจะมีรักใหม่ คือไม่มีก็ได้ ไม่เดือดร้อน แค่คิดถึงเค้าก็สุขใจเหมือนกัน

แต่ไม่เคยขอพรท่านเรื่องทุกข์ในรักซักที (ยังไม่คิดว่ามันทุกข์เท่าไหร่ พอทำใจได้ล่ะมั๊ง) แต่รู้สึกว่าทุกข์เรื่องตังค์มากกว่า   โฮะ โฮะ โฮะ

จริงของท่านๆ ทุกข์ของคนเราย่อมไม่เหมือนกันและไม่เท่ากันนะคะ

แล้วคุณ Blue Label และ คุณ Magic Charming ได้รับคำตอบหรือยังครับ

เป็นห่วงพวกคุณนะ ขอให้รักให้เป็นนะครับ

และยังรอท่านอาจารย์ฯ มาอธิบายเรื่องทุกข์ในรัก และการปฏิบัติให้กระจ่างอยู่เช่นกันครับ... สงสารคนรอบ้างนะคะรับ

ไงดีหละ..ทำมายไม่มีอาจารย์คนไหนมาตอบเลยนะ ก็เหลือแต่ผมอีกแล้วสิ  อืมม และผมก็เป็นคนมีมุมมองการจัดการกับทุกข์แบบเพี้ยนๆ กว่าชาวบ้านเค้าด้วยนะสิ แต่ลองอ่านดูะกันเผื่อจะเข้าใจ นะ

รัก..  ผมถูกสอนมาว่ามันเหมือนการไต่ขึ้นสามเหลี่ยม  เมื่อไต่ขึ้นจนถึงจุดสูงสุดเมื่อใดอย่างไรก็ต้องตกลงมา 

ชิน...  หากตัดคำว่า ชิน  ออกได้ผมเชื่อว่าความรักจะตกลงจากสามเหลี่ยมกระแทกพื้นรุนแรงน้อยลง  มนุษย์ชอบชิน  ชินกับทุกอย่าง เมื่อชินก็ปราถนาน้อยลง ใส่ใจน้อยลง และเบื่อหน่ายในที่สุด

รักตัวเองให้น้อยลง... หากเมื่อรักเกิดเมื่อไหร่มนุษย์จะรักตัวเอง เห็นแก่ตัวเองมากขึ้น   อยากได้รักตอบแทนกลับมา  เค้าเป็นของเราห้ามใครเอาไป  ห้ามเบื่อเรา  ห้ามไม่รักเรา  ..มันจะเป็นไปได้อย่างไร   จุดนี้ผมแจงให้อ่านบ่อยๆ ว่า คนทุก ๆ คนไม่สามารถทำตัวเองให้เหมือนวันแรกรักได้ ฉะนั้นบุคคลและตัวตนของคนที่ต่างฝ่ายต่างตกหลุมรักกันมันหายไป แล้วจะให้รักเหมือนเดิมได้อย่างไร  และอีกอย่างที่แจงบ่อย ๆ คือ  หากคุณรักเค้าจริงเมื่อเค้าหมดรักคุณแล้วคุณต้องปล่อยให้เค้าไปมีความสุขตามหนทางของเค้าสิถึงจะพิสูจน์หนทางแห่งคำว่ารักว่าจริง แต่เราท่านมักจะรักตนเองเห็นแก่ตัวต่อตนเองมากว่าที่พูดและคิด  ถึงได้ปล่อยไปไม่ได้ เธอเป็นของฉัน โดนทิ้งแล้วเสียหน้า หรือ อะไรก็ตามแต่ที่แก้ตัวอยู่ในตนเอง 

มนุษย์เราเกิดก็เกิดคนเดียว เวลาตายก็ตายคนเดียวไม่เคยเห็นใครตายพร้อมกันตามธรรมชาติ  มันบอกเป็นไนยอยู่แล้วว่า  ต้องหัดวางเรื่องนี้ลง

หากคนเราสามารถทำให้  รัก  ข้ามเกินสิ่งต่าง ๆ ที่กล่าวมาข้างต้นได้จะพบว่ารักโดยไม่ทุกข์นั้นมี  แค่ละวางความเห็นแก่ตัวลงและทำความเข้าใจสภาพของคำว่ารัก ผลดีผลเสียของมันดูและ ทำตนเองให้ฉลาดอย่าโกหกตนเองไปเรื่อย ๆ ว่าไม่หรอก รักของฉันไม่เป็นแบบนี้  เพราะว่าตราบใดที่มนุษย์ยังหิวข้าว เข้าห้องน้ำถ่ายของเสีย และเอาขาเดินบนพื้นดิน  รับรองว่ามนุษย์ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง  ทีนี้ก็อยู่ที่ว่าคุณ ๆ ท่านๆ อยากต่างออกไปไหมหละ ? หรือจะรวมกันอยู่ในตระกร้าเดียวกันและทุกข์ต่อไป

เพราะความจริงอย่างไรก็เป็นความจริงอยู่เสมอ ๆ  

รักเธอเธอไม่รู้หรอก เก็บไว้ในใจก็พอ เห็นเธอไม่เห็นหรอก เก็บมาฝันใฝ่ รักเธอแต่เธอไม่รู้ แล้วความรักแบบแอบชอบแต่บอกไม่ได้ ทำใหงดีหละ ท่าน อสินะ ตอบผมหน่อย

แอบชอบ...เหรอ

ถ้าเป็นผมนะ ผมจะเก็บอารมณ์นี้ไว้เพราะมีประโยชน์หลายๆ ด้านมากหากลองสังเกตุดู  ทำไมถึงต้องสมหวังด้วยละครับในเมื่อสมหวังแล้วก็จะตามมาด้วยทุกข์อยู่วันยันค่ำ ..การแอบชอบเป็นความคิดด้านดีกว่าการแอบเกลียดมากนัก

และจริงๆ แล้ว ลองตอบกับตนเองดูถึงตัวอย่างรอบ ๆ ตัว... เราท่านเคยเห็นรักที่ประสบความสำเร็จหรือครับ? รักที่มีสุขสงบนำพาชีวิตสงบสุข?  เมื่อรักสำเร็จระยะหนึ่งก็มีแต่ปัญหาและความทุกข์ใจ

ผมถึงบอกว่าการก้าวผ่านให้พ้นรักแบบมาตรฐานมนุษย์ทั่วไปนะมี นะ

ฉะนั้นหากเป็นผม  ผมจะเก็บความรู้สึกดี ๆ ที่ได้แอบชอบเอาไว้ หรือ อีกทางหนึ่งถ้าผมอัดอั้นตันใจกับความแอบชอบที่พองตัวเยอะเกิน(ซึ่งผมว่าไม่เป็นนะ)ผมก็จะแสดงออกแล้วบอกไปเลยว่าชอบ จบวางลงซะ  เค้าจะชอบตอบหรือไม่ ผมไม่สนใจหรอก  ผมเข้าใจตัวผมและได้ทำดีที่สุดแล้วโดยไม่หวังผลตอบแทนกลับมา  การที่ได้เจอคนซักคนในโลกแสนวุ่นวายนี่ที่ทำให้ได้รู้สึกชอบได้สำหรับผมถือว่าเป็นเรื่องที่ดีและเป็นของหายากแล้ว  จะทำลายมันทิ้งทำไม..

รู้ตนเองตอบตนเองได้  ตันตระต้องจบลงตรงนี้

แต่

ผมเชื่ออย่างที่สุดว่า  การแอบชอบดีกว่าได้สมหวังในรักนะครับ เพราะรักแล้วก็ทุกข์.. 

แล้วถ้าเป็นรักแบบต้องห้ามหละ ถ้าบอกไปแล้วมันคงจะไม่ดี เราก็ควรตัดใจใช่ป่ะ

คุณ strongman ดูจะชอบมองโลกในด้านให้ตนเองเศร้าหมองใช่มั้ยครับ..

ที่ผมเสนอแนะนั้น คือการเก็บความรู้สึกดี ๆ ของการแอบชอบเอาไว้  ความรู้สึกนี้มันมีแต่ด้านดีซะเกือบหมดนะครับนอกจากความโลภที่อยากสำเร็จและครอบครองมันนั้นแหละที่เป็นด้านลบ  แต่จริงๆ แล้วเมื่อบอกไปไม่สมหวังก็ทุกข์ใจและสมมติว่าบอกแล้วสมหวังรักมันก็ต้องมาลงท้ายด้วยทุกข์ใจอยู่ดี

ทำไม รัก แล้วต้องครอบครองหละครับ ?

รักต้องห้าม  สำหรับผมนะ เฉยๆ ใครห้ามใครหละ และ ใครเป็นคนสร้างกฎระเบียบและทำไมผมต้องยอมรับ?

แอบชอบ ก็ คือ แอบชอบ ผมอาจจะแอบชอบแอนเจลลี่น่าโจลี่ก็ได้นิมันก็เป็นเรื่องของผม  ใครจะทำไม ผมมีความสุขที่ได้แอบชอบคนๆ นี้ เห็นเค้าในรูปก็มีความสุขแล้วทำไมต้องครอบครองในเมื่อถึงแม้จะครอบครองได้ก็มาจบที่จุดเดิมเหมือน ๆ กันคือ ปัญหาและทุกข์ใจ

รักต้องห้าม คือ ชื่อที่คุณ strongman ต้้งให้กับรักของคุณไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งชื่อก็บอกแล้วว่าคุณคิดว่ามันผิด และ แน่นอนมันมีแต่เศร้าหมอง เพราะอย่างไรความสุขที่ยืนอยู่บนความไม่ถูกต้องนั้นเปราะบางมากแก่การเกิดความทุกข์

ทางแก้ คือ ปรับความคิดคุณใหม่มองสิ่งที่เกิดให้เกิด สุข  เพราะหากคิดให้เกิดทุกข์แค่คุณยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย คุณก็จะขาดทุนตั้งแค่เริ่มคิดแล้ว..จริงมั้ย?

แม้เพียง...แอบชอบ..มองเห็น

สุขใจ...มีสุข...อยู่เสมอ

เพียงได้พบ...เพียงแค่สบ...สายตาเธอ

ก็มีสุข..สดชื่น....ทุกคืนวัน

ความรัก...หากมองเห็น....เป็นความสุข

ทุกสิ่งนั้น...อยู่ที่ใจ.....เราคาดหวัง

หวังได้...หวังไปเพื่อ....อะไรกัน

สร้างความฝัน....สุขสดชื่น....แล้ววางลง

ทุกสิ่งนั้น....จัดสรร....สร้างปรุงแต่ง

อาจเคลือบแคลง...ด้วยสุข....ปนทุกข์บ้าง

สิ่งใดเล่า...ที่ใจนั้น....ที่ต้องการ

นั่นคือสิ่ง.....สำคัญสร้าง....ความสุขใจ

อิอิ มาตอบด้วยคนเจ้าค่ะ อิอิ

ขอแจมหน่อยฮับ...

พอดีไปเปิดสมุด อ่านหน้าแรกๆ ตั้งแต่รู้จักที่นี่

แล้วเคยจดเก็บข้อความโดนๆ ใจเอาไว้

ดูเหมือนน่าจะเป็นประโยชน์กับกระทู้นี้

****

"...สำหรับเรื่องของความรัก มันเป็นทุกข์ที่เรา(ตันตริก) อยากพาคนข้ามไปให้พ้นมากกว่า เราจึงมักหยิบยื่นทางออกที่เป็นการยุติปัญหาให้จริงๆ ซึ่ง ณ ตอนนั้น หลายคนมักไม่รับการช่วยเหลือในวิธีนี้

เปรียบเหมือน คนที่ติดยาเสพติด และยังมีพิษของยาอยู่ หน้าที่พวกเราก็คือ ทำให้ท่านเลิกจากยา เราจึงมักถอนพิษให้ มากกว่าไปหายามาให้เขาเสพอีก..."

ดำ(13@tantradevalai.com) 03-10-2006

***ขออนุญาติ ท่านผู้เขียน ในการเอามาโพสต่อ ด้วยความเคารพค่ะ***

"ระหว่างรักและหลงได้ คงทุกข์น้อยลง อยากใกล้ชิด สนิทเคียง เรียงถ้อยรัก เกิดใจภักดิ์ รักมั่น นั่น คือหลง หากยึดติดคิดไม่ได้ให้ รีบปลง จากทางหลงคงเหลือเพียงรักเอย"

ไม่ยึดติด ไม่หลง เหลือเพียงรักใช่ไหมเจ้าค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ..ชอบจังเลยค่ะ ...แหะแหะ

เป็นกระทู้ความรักที่ดีจริงๆ ครับ

อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกมีความหวังในความสุขแห่งรักขึ้นมาทีเดียว หุ หุ หุ

สุขแห่งรัก... โอ้ว....

ผิดทางรัก

ความรักประจักษ์ใจฉัน ตั้งแต่วันพบเธอคราแรก....

ถ้ารู้ตัวเสียนาทีแรก ให้เอาพระเจ้ามาแจกไม่ลองรัก

เพลงสมัยเก่า นี้โดนใจดีจัง

คือว่ามิ๋งๆ คิดว่าตนเองกะลังมีทุกข์ในรัก

แล้วแบบว่า ทรมานมั้ย มันเฉยๆอ่ะ

แต่พอว่างมะไรเปนต้องคิด แล้วมันจะแบบว่า...นอนไม่หลับ

อย่างแรง ทุกสิ่งทุกอย่าง ดูแบบว่า น่ากลัวไปหมด

หวาดระแวงไปทุกสิ่ง

เมื่อคืนถึงกับ...สวดมนต์ขอพรองค์พระแม่กาลี

ให้เขานั้นกลับมา ก็ผู้เขียนเค้าแนะนำไว้ว่า

ไม่สมควรจะอธิษฐานต่อท่านหากไม่จำเป็นสุด

เพราะการอธิษฐานถึงท่านจะต้องมีการแลกเปลี่ยนเสมอ

ก็เลย...ยอม (ณ ตอนนั้น ยอมทุกสิ่ง) แบบว่ากลุ้มมาก

ไม่ไหวแล้ว ขอให้ได้ทำอะไรสักอย่างีท่มันทำแล้วสบายใจ

ก็เลยสวดภาวนาทั้งคืนเลย แล้วดีขึ้นเล็กน้อย

จากนั้นก็ไปสลบอยู่สองสามชั่วโมงก่อนตื่นไปทำงานพิเศษ

ระหว่างสลบ ฝันค่อนข้างร้ายเล็กน้อยว่า มีคนมาขู่ฆ่าเรา

แล้วก็มีผู้ชายคนนึงนอนสลบอยู่กลางถนน มิ๋งๆก็เลยไปพยุงเค้ามาหนุนตัก

เผื่อว่าเขาจะฟื้น แต่สุดท้าย...มิ่งๆก็ตื่นซะก่อนที่จะรู้ว่าฟื้นหรือไม่

เอวังประการฉะนี้แล มิ๋งๆว่ามิ๋งๆ คิดมากไปแระ

ความรักมีอยู่ 3 แบบ

1. รักเพราะหลง

2. รักเพาะอ่อนไหว
3. รักเพราะเข้าใจ
และยังมีคนบอกอีกว่า

รักส่วนมากจะเป็นรักเพราะหลงและมักจะไม่สมหวัง

 แล้วรักแบบไหนดีล่ะ ??

รัก  เพราะ รัก

กระผมว่ามันขึ้นอยู่กับการตีความหมายคำว่า "รัก" ของแต่ละคนน่ะครับ

มีอีกรักนึงได้หรือเปล่า

4. รักเพราะปรารถนาดี จะซ้ำกับรักเพราะเข้าใจหรือเปล่านะ

ขอเชิญผู้มีความรักมาวิเคราะห์กันหน่อยสิครับ  เพราะรักทุกประเภทเป็นสิ่งสวยงามยิ่งนัก