วันนี้หนูก็ได้ค้นพบว่า ที่เค้าบอกเลิกหนู ต้องการไปจากหนูเพราะเค้าไปชอบผู้หญิงคนอื่น เค้าชอบคนๆนั้นมากเลยค่ะ เลยอยากจะเลิกกับหนู เพิ่งรู้ความจริงวันนี้เอง แต่ไม่ได้รู้จากเค้า เค้าบอกหนูเสมอว่าเค้าไม่มีคนอื่น แต่จริงๆแล้วเค้ามี หนูจะทำยังไงดีคะ แต่ผู้หญิงที่เค้าชอบอ่ะ มีแฟนอยู่แล้วค่ะ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ชอบเค้าตอบ แต่เค้าอ่ะไปชอบคนๆนี้มาก ตอนนี้รู้เเล้วว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเพราะอะไร หนูเคยคิดว่าถ้าเกิดแฟนไปมีคนอื่นจะไม่ให้อภัยและตัดเค้าออกไปจากชีวิตอย่างแน่นอน แต่เอาเข้าจริงแล้วหนูทำไม่ได้อ่ะค่ะ สุดท้าย หนูก็ยังอยากได้เค้ากลับมาอยู่ดี อาจจะดูน่าสมเพชระคะ แต่หนูจำเป็นต้องมีเค้าจริงๆค่ะ อาจารย์ท่านใดก็ได้ รบกวนช่วยหนูทีเถอะค่ะ ได้โปรดเถอะคะ มีวิธีไหนไหมคะที่จะทำให้เค้ากลับมา

ดีคับ เอา จัย ช่วย นะคับ

เราก็ อยู่ในเคื่อข่ายเดียวกัน

เคยท้อแท้กับความรักเหมือนกันนะคะ แต่พอไปนั่งสมาธิขอพรที่ตันตระเทวาลัย เหตุการณ์ดีขึ้นจนน่าอัศจรรย์ใจจริงๆนะคะ สำหรับบางคนอาจจะต้องใช้เวลาหน่อยนะคะ อาจจะเป็นกรรมของใครของมัน แต่เชื่อนะคะว่าทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^

ในเมื่อยังยึดมั่นในรัก

ในเมื่อยังยึดมั่นในคำตอบเดิม...."ว่าต้องการให้เขาคนนั้นกลับมา"

ยังเชื่อมั่นยึดมั่นในศรัทธา....

รอคอยวันเวลาที่ท่านเมตตา...คนที่รักคงกลับมาอีกไม่นาน

เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ...

กรรมค่ะ...กรรมเท่านั้นที่ทำให้คุณเป็นเช่นนี้

อยากเลิกรัก  แต่ทำไม่ได้  ก็ยังเป็นพันธะผูกจิตใจไม่จบสิ้นสักที

การที่ทำให้คุณเลิกทุกข์ในรักได้...ก็คือคุณเองต้องยอมรับความจิงให้ได้

ว่ารักที่เค้ามีให้คุณมันหมดแล้ว  ยอมรับให้ได้ว่าเค้าไปรักคนอื่นแล้ว

ดูวิธีนี้มันอาจจะโหดไปสักหน่อย  แต่คนเราส่วนใหญ่ที่ทุกข์ในรัก็เพราะไม่ยอมรับความจิงกันทั้งสิ้น

ถ้าคุณพิจารณาและยอมรับความจิงตรงนี้ได้  ว่ารักหมด  หรือเค้าหมดรักแล้ว  เค้าก็ไปมีคนอื่น

คุณก็จะวางทุกข์นั้นได้  ว่ามันคือความจิง  วิธีนี้  ดูจะโหดร้ายไปนะคะ  แต่ในทางตันตระสอนไว้เช่นนี้

....แต่  ถ้าคุณคิดว่ายังไงก็จะยึดมั่นในความรักกับคนๆนี้  ไม่เปลี่ยนใจแน่ๆ  ก็ต้องขอความเมตตาจากท่านแล้วล่ะค่ะ

แต่ระหว่างที่คุณรอความเมตตาจากท่าน  คุณก็ต้องเข้มแข็งและหนักแน่นนะคะ  อย่าหวั่นไหวกับสิ่งใดๆทั้งสิ้น

มีจุดยืนของตัวเอง  อยู่ในจุดยืนของตัวเอง  และทำจิตใจของตัวเองให้นิ่งที่สุด  จะเจอปัญหาอะไรก็ไม่ต้องสนใจ

ยึดมั่นในความรักของคุณ  ยึดมั่นในความเชื่อและความศรัทธาของคุณที่มีต่อองค์ท่านเท่าน้น  แล้วรอ  รอวันที่

ท่านจะเมตตาคุณค่ะ 

ทุกข์ในรัก..ปัญหาและความทุกข์ยอดฮิตของใครหลายๆคน  ทุกข์ในรัก...ของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน  แตกต่างกันออกไปตามชีวิต  ตามกรรมของแต่ละคนเช่นกัน  แต่สุดท้ายแล้ว....สิ่งที่มีเหมือนกัน  ก็คือ  ความเจ็บปวด  ความเสียใจ  ความทรมาน  มากมายหลายสิ่งอย่างที่แต่ละคนจะพบเจอ

ทุกข์...เพราะรักหมด  หรือเค้าคนนั้นหมดรักเราแล้ว

ทุกข์...เพราะต้องพรัดพรากจากคนที่รัก

ทุกข์....เพราะอยากได้คนที่รักกลับมาเป็นของเรา

หรือจะทุกข์....เพราะยึดติดกับความรักในอดีตที่ผ่านมา

จะทุกข์เพราะสาเหตุใด  ก็ทุกข์ด้วยกันทั้งสิ้น 

ก็ต้องลองถามตัวเองและหาตัวเองให้เจอว่าถ้า  มีทาง 2 ทางให้คุณเลือก  ระหว่าง

1.  ตัดกรรม  ตัดใจ  โดยการยอมรับความจิงอันแสนเจ็บปวดให้ได้  ....และเริ่มต้นชีวิตใหม่ซะ  ซึ่งวิธีนี้ก็เหมือนการใส่ทิงเจอร์ฆ่าเชื้อแผลสด  ที่เจ้บปวดทรมานปางตาย  แต่มันเจ็บครั้งเดียว  แต่หายขาด..

หรือ 2.  รอ..รอ  และรอ....คนๆนั้นของคุณกลับมา  โดยการขอพรองค์ท่าน  และรอวันที่ท่านจะเมตตา    ซึ่งคนส่วนใหญ่มักเลือกการรอคอย  แต่ระหว่างนี้  ขอบอกเลยว่าคุณอาจจะเจอกับความเจ็บปวด  ความสับสนมากมายหลายสิ่ง  ที่อาจทำให้คุณไขว้เขวและฟุ้งซ่านได้  ( เพราะเจอมาแล้วกับตัว )  จะนานแค่ไหนก้ไม่สามารถบอกได้  แต่วิธีที่ 2 นี้  ก็เจ็บปวดไม่แพ้วิธีแรก  แต่ถ้าคุณทำได้  ถ้าคุณเข้มแข็งและมีจุดยืนของตัวเอง    และเชื่อมั่นและศรัทธาในองค์เทพทุกลมหายใจ ว่าท่านจะเมตตาคุณในสักวัน  จะช้าหรือเร็ว  ก็มีคำเดียวเท่านั้น  คือ  รอ...

         ต่อให้คุณจะเลือกหนทางหรือวิธีไหนก็ตามนะคะ  อย่าลืมที่จะรักตัวเองก่อนเสมอ  อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการนั่งทุกข์และเสียใจเลยนะคะ  ถ้าเลือกหนทางไหนแล้วก็มุ่งมั่นและศรัทธาต่อไปเถอะค่ะ  วันนึงคุณก็จะพบเจอกับความสุขที่แท้จิง..

ขอบคุณสำหรับทุก คำตอบนะคะ ขอบคุณอาจารย์ทุกๆท่านด้วยค่ะ สำหรับคำแนะนำดีๆทั้งหมด

สำหรับหนู คำตอบของหนูคือหนูเลือกที่จะรอเค้า และเลือกที่จะเชื่อมั่น ศรัทธาในองค์เทพค่ะ

ณ ตอนนี้ จิตใจของหนูเข้มแข็งขึ้นแล้วค่ะ หนูเลือกที่จะมองอะไรในหลายๆด้าน และเลือกที่จะยอมรับความจริง

เลือกที่จะทำใจให้นิ่ง พร้อมที่จะเผชิญกับทุกๆปัญหาและทุกๆอุปสรรคที่จะผ่านเข้ามา

หนูยอมรับโดยดีว่ามันคือกรรมของหนู ในเมื่อมันจะต้องเกิด มันก้ต้องเกิด

ช่วงเวลาที่ผ่านมาหนูทุกข์ทรมาน เสียใจ ฟุ้งซ่าน มากมายกับเหตุการณ์นี้

แต่ ณ ตอนนี้ หนูเลือกที่จะปล่อยวาง ทำใจให้สงบ และไม่ทุกข์ได้แล้วค่ะ

แต่ท้ายที่สุดแล้ว ต่อให้เกิดอะไรก็ตาม ต้องอดทนรอสักแค่ไหน

คำตอบของหนูก็คือ ขอเลือกที่จะรักเค้า และ รอการกลับมาของเค้าค่ะ

ขอองค์เทพได้โปรดเมตตาด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

ถ้าคุณเลือกแล้วที่จะรอ...

สิ่งที่คุณต้องมีอยู่เสมอ  ก็คือ  ความหนักแน่นนะคะ  เอาใจช่วยค่ะ 

ค่ะ หนูเลือกแล้วที่จะรอ...

วันนี้แอบมีใจฟุ้งซ่าน นิดหน่อย ตื่นมาอยากเจอ อยยากคุย อยากเห็นหน้า  แต่ตอนนี้สงบแล้วค่ะ

พรุ่งนี้จะเข้าไปขอพรจากพระแม่กาลีให้ท่านช่วยดลบันดาลให้หนูมีจิตใจที่ สงบและหนักแน่นกว่านี้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ดีใจจัง  ที่ทำให้คนที่ทุกข์ในรักเหมือนกัน  รู้สึกดีขึ้นได้

ตัวเราเองก็ทุกข์เช่นเดียวกับคุณนี่แหละค่ะ  ถึงเข้าใจคุณไง

และเราเองก็เลือกที่จะรอเหมือนกับคุณเลยค่ะ  จนตอนนี้

รอมา เกือบ 1 ปีแล้ว  ก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าตัวเองยังรออยู่  รึเปล่า

เพราะเวลา...จะทำให้เรารู้เองว่าสิ่งที่เรากะลังรอ  มันใช่หรือไม่ใช่

และเวลา  ...ก็จะทำให้คุณเข้มแข็งเอง  ต่อให้เค้าจะกลับมาหรือไม่  ก้ตาม

นายของป๋มท่านเมตตาสั่งสอน  ให้ยอมรับความจริงซะ ความจริงที่แสนจะเจ็บปวด "มนุษย์นั้นมักไม่ยอมรับความจริง  คือ เค้าไม่รักเราแล้ว"

ป๋มเลือกทางนี้  เส้นทางที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต  ไม่โกหกและเข้าข้างตัวเอง   คับปางตาย... แต่ไม่ตายคับป๋มยืนยัน และแล้ว ป๋มกลับวางทุกข์นั้นได้  ขอบคุณที่ท่านเมตตาป๋ม

มาวันนี้คนที่ป๋มวิ่งไล่ตามเค้า  เค้ามายืนอยู่ตรงหน้า ไล่ก้อไม่ไป 

มาจากป๋มเชื่อมั่นและศรัทธาในนายเหนือหัวของป๋ม ..... ป๋มรักนายคับ

เอาเถอะ ถ้าคุณสู้ วิธีมันก้อยังมี  หุหุ  มาให้กำลังใจ สำหรับผู้ที่มีหัวใจไม่แพ้ทุกดวง  

ทรมานจัง หนูคิดว่าหนูสงบจิตใจไม่คิดถึงเค้าได้แล้ว แต่อยู่ดีๆ ก็กลับมาคิดมาโหยหาแต่เค้า เมื่อไหร่นะการรอคอยจะจบลงสักที มะวานไปขอพรกับพระแม่มาแล้ว ให้หนูมีจิตใจเข้มเเข็ง แต่ทำไม ณ เวลานี้ จิตใจมันอ่อนแอลงทุกที ทำไมนะหนูถึงต้องการเค้ามากมายขนาดนี้  ยิ่งได้รู้ว่าเค้าตอนนี้มีชีวิตที่มีความสุข คอยเป็นห่วงคนที่เค้ารัก นึกถึงและพูดถึงหนูน้อยลงทุกวันๆ  ยิ่งทำให้หนูเจ้บ หนูควรจะยินดีกับเค้าไม่ใช่เหรอ ที่เค้ามีความสุข แต่ยิ่งรู้ยิ่งเสียใจ หนูกลัวว่าเค้าจะลืมหนู กลัวว่าทุกๆสิ่งจะถูกแทนที่ด้วยคนอื่น  เมื่อไหร่นะ คนที่เค้ารัก คนที่เค้าอยากเจอ อยากหา ถึงจะกลับมาเป็นหนู อีกครั้ง  เมื่อไหร่ที่หนูจะเข้มแข็งสักที เมื่อไหร่....

ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย หนูรู้ว่ามันต้องใช้เวลา แต่มันนานมากเลยการรอคอยหนึ่งวันเหมือนหนึ่งปี จิตใจมันแย่ลงทุกวันๆ  มันเหนื่อย มันท้อ มันสิ้งหวัง หมดหวังกับทุกๆสิ่งๆ ทุกๆอย่าง การรอคอยกับการตัดใจ มันต่างกันมากไหม คะ มีแต่คนบอกให้หนูเลิกหวัง แต่หนู ไม่อยากเลิกหวัง หนูอยากให้เค้ากลับมา จะด้วยวิธีใดก็ได้ ไม่มีเค้าแล้วเหมือนความสุขทุกอย่างในชีวิตมันไม่เหลืออยู่เลยอ่ะ  ต่อให้มีเงิน มีงาน มีทุกอย่างแต่ไม่มีเค้ามันเหมือนทุกอย่างมันไร้ความหมาย ใครต่อใครอาจหาว่าหนูบ้า หรือยึดติด แต่หนูไม่สนอ่ะ หนูรู้ว่ามันดูน่าสมเพช แต่หนูอยากให้เค้ากลับคืนมาจริงๆ ยิ่งนานมันยิ่งแย่ลง ไม่มีวิธีที่เร็วกว่านี้เลยเหรอคะ ต่อให้แลกด้วยอะไรก็ยอม เพราะไม่มีเค้า อะไรก้ไม่สำคัญสำหรับหนู การเรียนที่เคยดี ก็ไม่มีความหมาย ต่อให้แย่หนูก้ไม่สน เงินหรืองานที่เคยชอบ ต่อให้มีเข้ามา ก็ไม่อยากได้  หนูอยากได้แค่เค้า ทำยังไง ต้องทำยังไง ถึงจะกลับมา ขอโทษนะคะที่มาระบาย บ้าบอในบอร์ดนี้ แต่หนูไม่มีที่พึ่งจริงๆค่ะ จะด่าหนูก็ได้นะ หนูไม่โกรธหรอก หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สองวันมานี้จิตใจหนูแย่มากๆอ่ะ แย่เหมือนตอนที่เหตุการณ์เพิ่งเกิดเลย หนูควรทำยังไงดีคะ