ฝันคือฝัน ฝันไว้ ใจหยั่งรู้

ในฝันดู รู้ได้ แค่ในฝัน

เมื่อจังหวะผ่านมา สำเร็จพลัน

รู้ในฝัน คงมีวัน สำเร็จจริง

หากมัวหลง คงฝัน แค่ฝันว่า

นั่งคอยท่า ให้ฝันพลันสนอง

คงต้องจบสิ้นฝันน้ำตานอง

ควรต้องลองสร้างฝันดูสักครา

ขอบพระคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจค่ะ

เพิ่งมีเวลามาเยี่ยมค่ะ..ขอบอกด้วยว่าตอนมาที่นี่ระยะแรก......ฝันเหมือนกันค่ะว่ามีใครไม่รู้อุ้มสิ่งนึงในฝันมองไม่เห็นว่าคืออะไรเห็นเป็นดำๆ มาให้คนอุ้มเป็นผู้ชายแต่งตัวธรรมดา แต่เรารู้สึกยังไม่กล้ารับเพราะกลัวและไม่รู้คืออะไร สักพักเค้าก็อุ้มกลับไปใหม่ และอุ้มกลับมาอีก ในฝันมองเห็นด้านหลังเป็นเด็ก เสื้อไม่ใส่ มัดผมเป็นมวย นุ่งผ้าขาวเหมือนจูงกระเบน เราก็รู้สึกแปลกใจมาก สักพักเด็กที่เรามองเห็นด้านหลังหันหน้ากลับมา เราก็รู้สึกตะลึงมากเพราะท่านมีดวงตาโตและยาวกว่าคนปกติ จมูกเป็นงวงช้างน้อย สั้นๆไม่ห่างจากปากมากนัก และ น้ำตาท่านซึมๆปริ่มจะไหล แบบเราสัมผัสได้ยินโดยไม่ต้องพูดว่าอยากอยู่ด้วย...ในฝันเราก็สะเทือนใจเหมือนกันผสมกับตกตะลึงกล้าๆกลัว...จนสะดุ้งตื่น ก็ยังจำภาพนั้นได้ไม่ลืม...ต่อมาได้เข้าพบอาจารย์และได้นามบัตรที่เป็นรูปขององค์พระพิฆเนศ ก็เลยรู้สึกอั้งเหมือนกันเพราะในฝัน ภาพที่เห็นตรงกับรูปภาพของท่านมาก....แต่ก็รู้สึกดีค่ะว่าท่านคงปราถนาดีกับเรา

  ขอเล่าความฝันด้วยคนค่ะ

           ช่วงเช้าวันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมา วันนั้นเป็นวันอมาวสี ก้อไม่รู้เหมือน นัดกับแฟนไว้ว่าจะมาที่ตันตระเทวาลัย ซึ่งเป็นครั้งแรก แต่แฟนมา2 ครั้งแล้ว ตอนกลางคืนก็นอนสวดมนต์แล้วแผ่เมตตา ให้เจ้ากรรมนายเวร แล้วอธิษฐานไว้ก่อนว่า ถ้าอานิสงของบุญนี้ถึงแก่เทวา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ประจำตัวของเราแล้ว หากต้องการสื่อสิ่งใดให้แจ้งในนิมิตรด้วย  จากนั้นก็หลับไป รู้สึกอีกที เหมือนว่าอยู่ในห้อง 2 ห้อง ห้องหนึ่งมีพระสงฆ์กำลังพรมน้ำมนต์ให้แม่ของเรา ส่วนเรานั้นอยู่อีกห้องหนึ่ง มีคนเยอะมาก ด้านหน้ามีพราห์มร่างใหญ่ ผิวขาว ผมยาวมุ่น หน้าตาใจดี อยู่ตรงกลาง นั่งอยู่ รู้สึกอีกที ว่ามีพรา์ห์มอีกท่านนึงมาเราไปหา พราห์ม หน้าห้องแล้วยื่นหน้าให้เราไปเจิมที่หน้าผาก แล้วเราก้อสะดุ้งตื่นตอนเ้ช้า 6.00 น.พอดี หลังจากนั้นช่วงบ่ายเจอแฟน ซึ่งพามาที่นี่่ ซึ่งวันนั้นเราทำพิธีครั้งแรกที่นั่นแล้วเจิมหน้าผากเช่นกัน  หลังจากวันนั้นมา เราเริ่มได้ข่าวดีเกี่ยวกับงานของแฟนเรา กับเรื่องการศึกษาที่เรากำลังจบป.โท ซึ่งเราทั้งคู่รอมานานแล้ว อันนี้เรายังไม่เคยบอกกับอาจารย์ที่เทวาลัยเลย แต่ก้อรู้สึกดีๆ เหมือนกับความเห็นที่ 3 ค่ะ