ไม่แน่ใจว่า ลูกแกะสีดำคือใคร  ผมเดา ๆ เอาหละกันนะว่าใคร?

 คิดว่าน่าจะใช่.. 

สิ่งที่ต้องทำ กับสิ่งที่อยากทำ --- มนุษย์มักมีด้านสองด้านนี้เสมอ ๆ บางคนจะรวมมันเข้าด้วยกันได้ แต่บางคนสถานะการณ์ชีวิตไม่สามารถทำให้รวมสองด้านนี้ได้...

ลองคิดแง่คิดแบบนี้ดีไหม...การเรียนเป็นสิ่งที่ถูกต้องในชีวิต เพราะมันมีประโยชน์กับตัวลูกแกะสีดำเองไม่ทางใดก็ทางหนึ่งและไม่วันใดก็วันหนึ่งด้วย  ที่เรียนหนักก็เป็นเรื่องปกติ เพราะลูกแกะสีดำกำลังจะเรียนจบหลักสูตรแล้ว  จะใกล้เป็นอิสระจากการเรียนเพราะฉะนั้น งาน ผลวิจัย เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องทำ  มันเป็นความถูกต้องของลูกแกะสีดำเอง  จำไว้ว่าการเรียน ไม่ได้เรียนเพื่อใคร ไม่ใช่ทั้งเพื่อ บิดา หรือ มารดา หรือใครอื่นแต่มันเพื่อลูกแกะสีดำเองเท่านั้น....เพราะฉะนั้นมันเป็นความถูกต้อง(ศีล)ที่ไม่มีข้อโต้แย้ง...

สำหรับการเรียนในฐานะตันตริกนั้น  เวลายังมีอยู่อีกเยอะต่อหน้าลูกแกะสีดำ  เจ้าบ้าน และผม และ คุรุ อื่น ๆ คงจะยังอยู่อีกนานทีเดียว  เวลาเรียนยังรอลูกแกะอยู่เสมอ ๆ ไม่ต้องรีบร้อน..

หากจิตใจไม่สงบ  หาว่าไม่สงบเพราะอะไร หากมันอยู่ในใจ เอามันออกมาซะ เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะคิดมาก...หาสิ่งที่พอชอบได้ทำบ้างเพื่อให้จิตผ่อนคลายและจงอธิบายต่อตนเองว่า งาน เรียน หรืออะไรก็ตามที่กำลังทำอยู่ คือความถูกต้องที่ควรทำ  เมื่อมันตอบคำถามในตัวเราได้ เราจะสงบลง...

และก็อีกนะ ลงชื่อว่า " ลูกแกะสีดำ " คงจะอยู่สีดำแน่นอน  จงทำให้สำเร็จกับภาระกิจชีวิต นี้และเมื่อสำเร็จถือเอาใบปริญญากลับมาให้ผมดูที่โต๊ะทำงานผมที่เทวาลัย  แล้วผมจะดีใจ... โอเช่?