เอางี้ ตั้งเป้าหมายในการอยู่สิครับ   ถ้าคิดว่าชีวิต หมดภาระแล้ว ได้ทำทุกอย่างที่อยากทำแล้ว ตายดีกว่า มันไม่ใช้วิถีที่ถูกต้องครับ  จงไม่กลัวที่จะตายแต่จงอย่าพยายามตายด้วยวิธีผิดธรรมชาติ .... นั้นดีที่สุด

การไม่กลัวที่จะตาย  หมายถึง เมื่อคุณโชคดี ที่ภาระหมดแล้ว ได้กระทำทุกอย่างที่อยากทำแล้วก็ควรที่จะอยู่ให้มีความสุข กับชีวิตให้ได้ทุกวันและพร้อมที่จะตายไม่ว่ามันจะมาถึงคุณเมื่อไหร่ วินาทีนี้ คืนนี้ หรืออีก สิบปีข้างหน้า.... นั้นถึงจะถูกต้องที่สุด

ถ้าตายก่อนกำหนด แบบยังไม่ถึงเวลา มันอาจจะไม่ตายเอาพาลจะพิกลพิการ เอาอีก....ถึงตายได้ ก็กรรมเพียบอีก

ตามที่คุณแจงไว้  คุณก็หาเป้าหมายสิครับ  ผมไม่ได้หมายถึงเป้าหมายแบบหน้าที่การงาน หรือ ภาระพูกพัน  เป้าหมายแบบ สนุกมีความสุขก็มีครับ เยอะแยะ ครับ

ลองนั่งสมาธิหรือนึกถึงองค์เทพสิคับ

เนื่องจากกระทู้นึงเอ่ยถึงการฆ่าตัวตายเพื่อไปทำร้ายผู้อื่น(เข้าใจว่าพูดเล่น) แต่ขออนุญาตขยายความเลยละกันนะ

เมื่อตายแล้ว จิตกับวิญญาณจะออกจากร่าง ไปในยังที่ๆเราคุ้นเคยที่สุดเป็นแห่งแรก ความคิดจะงง เบลอๆ เพราะไม่มีสมองที่จะช่วยคิดช่วยประมวลความเข้าใจและค้นหาความจำอีก ตาจะมองเห็นจากพลังของจิต เพราะแก้วตาจอตาประสาทตา หายหมด ซึ่งมักมองเห็นได้แค่สุดปลายมือ หูอื้อไม่ได้ยินเสียงอะไร ได้ยินก็จากพลังของจิตเท่านั้น  เสียงไม่มีพูดอะไรก็รู้เรื่องอยู่คนเดียว และก็หนาวๆๆหนาวมากๆ เพราะคนเป็นสัตว์เลือดอุ่น ตายแล้วไม่มีเลือดนะครับ หนาวแน่นอน เพราะงั้นการตายไม่ง่ายและสบายอย่างคุณคิดแน่นอนครับ  ดังนั้น คิดใหม่นะครับ โดยเฉพาะคนที่อยากตาย (ยังไงก็ทรมานกว่ามีชีวิตครับผมรับรองได้ถึงแม้ไม่มีทางเลี่ยงที่จะตายก็เถอะ แต่ก็ควรเตรียมพร้อมไว้ก่อนตายจริงมั้ยครับ)เจ้าบ้าน ( ) ::วันที่ลงประกาศ 27-09-2006