ยอมรับก่อนว่าทุกข์เป็นสิ่งที่อยู่บนโลก  ใครๆก็มีกันทั้งนั้น  ทุกข์ของคุณคือทุกข์แบบไหน  ทุกข์อย่างไร  แยกออกมาได้ไหมล่ะ

อย่างไรมนุษย์ก็มีทุกข์ใจ...คำคุรุและ 4 kings

ยากครับ  ไม่ใช้เรื่องง่ายผมมิเคยบอกว่ามันยากแต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดขึ้นได้...เราแค่ปฎิเสธที่จะสู้ซะตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยแค่นั้นเอง และพยายามหาเหตุผลมาสนุนในการกระทำที่ไม่สู้ของเราเท่านั้นเอง เพราะว่าอย่างนั้นหรือเพราะว่าอย่างนี้ .. ทุกข์ก็เหมือนฝีเหมือนหนอง มันก็แฟะของมันอยู่อย่างนั้น  ส่วนเราก็เลือกที่จะเก็บฝีไว้หรือบีบหนองออกมา  มันก็เป็นการเปรียบเทียบง่ายๆ ให้เห็นภาพ...

ทีนี้ก็อยู่ที่ตัวเราเองนั้นเลือกแบบไหน เก็บฝีให้เป็นหนองต่อไปเพราะบีบออกก็เจ็บมาก หรือบางคนอาจจะเลือกบีบเลยเพื่อจบปัญหาเรื่องหนองกันไป

แต่ทุกข์มันซับซ้อนกว่าฝีและหนองหน่อย  ไหนจะหน้าตาในสังคมที่แบกหามกันไว้ ไม่อยากแพ้ หรือฐานะทางการเงินที่ไม่อยากเสียไป มันเป็นเรื่องที่ตัวเรากับตัวเราต้องคุยกันเองและตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป

ผมเป็นคนไม่นิยมทุกข์ เพราะ ทำให้คิดได้ว่าขนาดยังไม่ตายก็ทุกข์ ตายไปก็ไปทุกข์อีก แล้วจะดำรงค์อยู่ในสภาพไหนไปทำไม...

หากเราไม่สามารถชนะตนเองได้ก็ไม่มีวันชนะสิ่งใดได้หรอก ครับ....เชื่อผม หนทางนั้นมีอยู่ที่เราจะทำมันหรือไม่ แค่นั้นเอง