อ่า คือที่ไม่ได้ไปทำ เพราะมัน มีปุปสรรคอ่ะค่ะ

แต่ว่า ยังไงก็ต้องหาที่ทำให้ได้อ่ะค่ะ

คือเข้าใจมั้ยอ่ะค่ะ ว่าอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้ มันไม่มีความสุขเลย

เเล้วอีกอย่าง ลองมาทุกวิธีที่เค้าว่าจะทำให้ดีขึ้น

แต่ก็ไม่ได้เลย

ช่วยหน่อยนะค่ะ ไม่อยากจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้อ่ะค่ะ

ลองเข้ามาที่เทวาลัยก่อนดีกว่าไหมค่ะ ยังไม่ต้องไปทำที่อื่น เพราะที่อื่น เสียเงินแน่ ๆ และ เยอะด้วย ทุกคนในเทวาลัย ยินดีที่จะช่วยคุณ

คือ นู๋มั่นใจว่า นู๋ไม่มีทางกัดกล้อนเกลือกินเด็ดขาด  อ่ะค่ะ

คือเข้าใจว่าทุกอย่างมีสิ่งแลกเปลี่ยน

เเล้วนู๋ก็พร้อมยอมรับข้อแลกเปลี่ยนนนั้

เข้าใจว่าอารมณ์นี้เป็นเช่นไร เคยผ่านอารมณ์แบบนี้มาก่อน ที่บอกกล่าวให้ทราบเพื่อให้คุณคิดดีๆ และอยากให้คุณลองเข้ามาปรึกษาที่เทวาลัย เพราะจะได้มีหนทางให้คุณได้เลือกมากและส่งผลกระทบต่อคุณน้อยที่สุด ทางเทวาลัยมีวิธีที่ดีมากมายและส่งผลดีกับตัวเองอีกด้วย คิดดูนะ ว่าท่านจะเลือกแบบไหน  

ข้าพเจ้าเข้าใจและรู้สึกเห็นใจjibnyมาก มีหลายวิธีนะ ที่จะทำให้เราข้ามผ่านวิกฤตนี้ไปได้ แต่เราต้องเลือกก่อนนะ ว่าเราอยากให้มันจบลงอย่างไร, ต้องรู้ว่าโอกาสที่เป็นไปได้อย่างที่เราหวังแค่ไหน, ถ้าได้เขามาแล้ว เหตุการณ์ไมเป็นไปดังหวังจะทำอย่างไร, และเราพร้อมจะรับผลกระทบ (ซึ่งไม่มีใครสามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร) หรือไม่

ความรักมันมีหลายรูปแบบนะ บางครั้งเราอาจแบ่งเป็น ๒ ฝั่งง่ายๆ คือ แบบสมหวังกับไม่สมหวัง

และถ้าเราจะไม่แยกว่ารักกับหลงมันต่างกันอย่างไรนะ jibnyลองถามตัวเองว่า jibnyรักเขาหรือรักตัวเองมากกว่ากัน ถ้ารักเขา เราก็ควรจะมีความสุขที่เขามีความสุขมิใช่หรือ แต่ถ้ารักตัวเองมากกว่า เราก็ควรจะปล่อยเขาไป (ช่างแม่-ง) เพราะเขาไม่รักเราก็ช่างหัวเขา

ข้าพเจ้ามิใช่ผู้เชี่ยวชาญในการแก้ปัญหามากนักหรอก เพียงแต่ข้าพเจ้าก็กำลังโถมถลาอยู่ในคลื่นปัญหาคล้ายๆกับของjibny ซึ่งที่ตันตระเทวาลัย-ข้าพเชื่อว่า-มีผู้ที่กำลังประสบปัญหาเช่นเดียวกับjibnyมากมาย ทั้งที่ยังไม่หลุด(เช่นตัวข้าพเจ้าเอง), ทั้งที่หลุดพ้นบางครั้ง, และที่พ้นไปแล้ว

ถ้าjibnyมีเวลาว่าง ก็ลองเข้ามาที่ตันตระเทวาลัย มาพูดคุยปรึกษากับเหล่าเทวาราจารย์ หรือกับผู้ที่เข้ามาขอคำปรึกษาท่านอื่นๆก็ได้

บางครั้งแค่ท่านได้ยินปัญหาของท่านอื่น ท่านอาจจะสามารถยิ้มให้กับตนเองแล้วู้สึกว่าตนช่างเป็นคนที่โชคดีมากๆ ก็ได้

อย่างไรก็ตาม ขอให้สนุกและสมหวัง

ก็แค่ผู้ชายคนเดียวเราจะไปคิดอะไรมากค่ะเราก็อยู่ส่วนเราก็ดีแล้วค่ะ

เรื่องนี้ผมก็เคยประสบเหมือนกันเเต่การตายก็คือการหนีปันหาดีๆๆนี่เองเเร้วจะมีซักกี่คนที่รู้ว่าตายเเร้วจาปายหนัยก็เเค่อยากบอกว่ารักตัวเองหั้ยมากๆๆเเร้วทัมความเข้าจัยกับทุกข์ซะว่ามันเกิดขึ้นจากอะไรนัยบางอย่างเราอาจจะทัมจัยไม่ได้เพาะมันเปงเรื่องปกติที่มนุดจะทัมจัยรับความจิงไม่ได้ว่าเค้าไม่เหมือนเดิมไม่ใช่คนเดิมที่รักเราก็อยากหั้ยรักตัวเองไว้นะปัยละบ๊ายบาย