เรียน  ท่านเจ้าบ้าน

       กรณีที่เรามีความเคารพ รัก นับถือ ห่วงใจ และหวังดีกับผู้ร่วมงานที่เป็นเพศเดียวที่อยอย่ที่ทำงานเดียวกันกัน ซึ่งมีความรู้สีกเหมือเขาเป็นพี่ อยู่วันหนึ่งมีปัญหาซึ่งไม่เข้าใจกัน และก็ไม่คุยกัน แต่เราซิทำใจไม่ได้ที่เขาใม่คุยกับเราไม่มองหน้าเรา เพราะเรารักเขามากจนยากที่จะถอยหลังหรือถอนตัวเข้าไปที่ตันตระฯ ขอพร และทำตามคำแนะนำของท่านอาจารย์แล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แวที่เขาจะกลับมาคุยมาคบกับเราเหมือนเดิมคิดถึงเขามากอยากลืมเขาให้ได้ นอนตอนกลางคืนก็ไม่สามารถลืมเขาได้ ทุกข์ทรมารใจมากเลยที่เขาไม่คุยด้วยไม่มองหน้าด้วย จะทำอย่างไรดี