ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ

อาจาารย์หายเมาแล้วตอบด้วยยย....55++

อาจารย์....อาจารย์อยู่สีเขียวเหรอคะ   แล้วที่นั้นมีตันตริกที่อยู่สีนี้กี่คน??.. ทำไมเวลาไปไม่ค่อยเห็นใครใส่ประคำสีเขียวเลยยย

***ถ้าดวงจิต..กับ..จิตใต้สำนึก..ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน***

แล้วสองสิ่งนี้มีความเกี่ยวพันกันยังไงคะ??  (นู๋ว่ามันน่าจะเกี่ยวกันบ้างอะ เพราะอย่างวิญญาณก็น่าจะจับคู่กับจิตสำนึก)

แล้วการนั่งสมาธิ เชื่อมโยงมีผล กับดวงจิต และจิตใต้สำนึกอย่างไร?

และหากเวลาที่เรานั่งสมาธิ เมื่อเราสัมผัสได้ถึงพลังงาน ...เราควรทำยังไงต่อกับพลังงานตรงหน้าเราล่ะคะ

ถ้าจุดประสงค์ของการนั่งเพียงเพื่อต้องการรู้ว่าตัวเรามีพลังของตัวเองแค่ไหน..  แล้วจะทำยังไงให้พลังที่มีช่วยเราให้พ้นจากปัญหาต่างๆด้วยตนเอง (อ่านแล้วงงมั้ยคะ)

เผลอลองในสิ่งที่อาจารย์ๆห้ามแล้ว..และรู้ด้วยตนเองแล้วว่าทำไมถึงห้ามกันนักหนา..มันไม่ควรจริงๆด้วยค่ะ หุ หุ

วันใบไม้ไหวมากประจำสัปดาห์ของผม สติกลับมาแย้ววว... ก็มาตอบที่ติดค้างกันไว้กับคุณ  ^t^ แต่คุณเรียกผมอาจารย์อีกแล้วเรียกผมว่า อสินะตันตระ เฉยๆ ก็พอครับ  อย่ายัดคำว่าอาจารย์นี้ให้ผมเลยครับผมยังไม่คิดอยากเป็นอาจารย์ เอาซะเลย คำนี้มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ผมยังรักสนุกและความสุขตัวเองอยู่มากกก จะทำให้ศัพท์คำนี้มัวหมองซะป่าว .. จริงไหมครับ

ดวงจิต คือ ตัวตนที่แท้จริงของเรา ทุกภพทุกชาติดวงจิตเดียว กรรมจึงตามทันดังโบราณว่าเพราะไม่่ว่าจะไปเกิดเป็นไรหรือทำอะไรอยู่ คุณก็คือคุณอยู่ดี หาง่ายนิดดดดเดียว.. 

ในร่างกายมี จิต วิณญาณ สังขาร เชื่อโยงกันทำงานด้วยกันเป็นมนุษย์สมบูรณ์คนหนึ่ง ขาดไปอย่างใดอย่างหนึ่ง ก็จะไม่บ้าก็เดี้ยงหรือไม่ก็ตายครับ

จิตใต้สำนึก  ไม่เกี่ยวกับดวงจิตแต่เป็นผลลัพท์ของการมีจิตดวงเดียวของดวงจิตได้ระดับหนึ่ง  เราใช้คำว่าจิตใต้สำนึกในกรณีที่ รู้สึกทำได้หรือทำไม่ได้กับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรือ จิตใต้สำนึกเตือนว่าทำอย่างนี้ดี หรือไม่ดี  เป็นต้น  อย่างที่บอกจิตมีดวงเดียวทุกชาติภพ ฉะนั้นความบังเอิญของการหลงเหลืออยู่ซึ่งความถนัดในชาติก่อน ๆ หรือประสบการณ์ฝังจิตในชาติก่อน ๆ ก็มีบ้างทำให้เกิดตัวเตือน เตือนตัวเองว่า อย่านะหรือลองดูสิ  อะไรแบบนี้ พอจะเห็นภาพไม๊

ทีนี้คงจะเห็นความเกี่ยวพันกันบางๆ บ้างหละนะครับของสองสิ่งที่คุณถามมา  การนั่งสมาธิมีผลเชื่อมโยงกับจิต ทำให้ดวงจิตสงบขึ้น(ในกรณีนั่งให้สงบ เป็นตัวอย่าง) เมื่อดวงจิตสงบลงก็อาจจะทำให้จิตใต้สำนึกเด่นชัดขึ้นได้ เหมือนฝุ่นในน้ำนอนก้นแก้ว ก็จะทำให้เห็นสีของน้ำได้ดีขึ้น ประมาณนั้น..

การนั่งสมาธิ แล้วสัมผัสพลังงาน ควรจะทำอย่างไร? ควบคุมมันครับ ให้พอดีกับสังคมและตัวเรา  อย่างแรกต้องรู้ตัวเองก่อนว่าจะเอา พลัง ไปทำอะไร  ทำอะไรหมายถึงต้องเป็นสิ่งที่ก่อประโยชน์ต่อชีวิตเราเองด้วยนะครับ  พลัง เป็นสิ่งลุ่มหลงเป็นกรรมประเภทหนึ่ง  หลงในพลัง  ก็ทำให้เลือกทางเดินชีวิตไปในทางผิด ๆ ซะ ส่วนมาก  หากพลังที่มีนั้นสามารถทอดไข่ดาวหุงข้าวให้เราได้โดยไม่ต้องขยับตัว ผมก็เห็นด้วยนะมันมีประโยชน์เห็น ๆ แต่ถ้าเป็นพลังด้านอื่นๆ  ต้องควบคุมให้เกิดความพอดีไว้ อย่าไปลุ่มหลงหรืออยากรู้กับมันมาก ถึงพลัง ที่มีจะพุ่งถึงขีดสุด เหาะไปเลยเหมือนซุปเปอร์แมน อย่างไรซะก็ต้องเหาะกับมาหุงข้าวทอดไข่ดาวกิน เพราะหิวอยู่ดี?? และในปัจจุบันถ้าคุณเหาะได้รับรองโดนจับขังคุกแน่นอนเพราะ ถือเป็น ภัยต่อมนุษยชาติแน่นอน ถูกไม๊ครับ  มันผิดยุคผิดสมัย อย่างยิ่งในการเป็นซุปเปอร์แมน !!

ที่ผมแจงเรื่อง พลัง ในแนวนี้ไม่ใช่เพื่อป่วนประสาทใคร หรือ มองขวางโลก   แต่พลังและอำนาจนั้นเป็นกรรมหนักประเภทหนึ่งของมนุษย์ที่หลาย ๆ คนไม่สามารถหลุดออกมาจากวังวนของมันได้..

คุรุ สอนผมเสมอ ๆ ตั้งแต่เด็ก ทั้งที่ผมยืนอยู่กับไสยศาสตร์แบบเต็มสองเท้าและหนึ่งหัวใจ  ท่าน ๆ ว่า "ตราบใดที่ผมยังใช้สองเท้าเดินอยู่กับพื้นและต้องกินข้าว  อย่าได้มาคุยเรื่องนี้กับท่านๆ" ..ผมเห็นด้วยเป็นอย่างมาก จริงของท่าน มีพลังมีอำนาจเอาไปทำอะไรหละครับ และอีกอย่างคุณ ๆ เกิดมากับพื้นดวงของคุณเองแล้วถูกกำหนดมาแล้ว  ให้พยายามเท่าอึ่งในนิทานพื้นบ้าน พองจนตัวระเบิดก็ไม่สามารถมีพลังอำนาจได้ถ้าพื้นดวงมันไม่มี  กลับกัน  คนที่มีพลังอำนาจอยู่ในพื้นดวง เพียงแค่ขยับแค่นิ้ว ใบไม้ก็สั่นไหวแล้วครับ...

แต่ขอวกกลับมาว่า ไม่ได้ต่อต้านเรื่องพลังอำนาจ แต่ต้องรู้ว่าจะเอาไปทำอะไรก่อน หากพลังอำนาจนั้นทำให้เรามีข้าวไข่ดาวกินได้ โดยไม่ต้องใช้เท้าเดินบนพื้นไปกระทำ  ... ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง คร๊าบบบบบ

อ๋อ ลืมตอบไปข้อ แหะ แหะ...นี้ผมหายเมาแล้วแน่หรือ ?????

ใช่ครับ ผมอยู่สีเขียว ตามคำสั่งของพ่อ...สีเขียวเป็นสีห้ามกล่าวถึงมากนักในตันตระ หมายถึง ไม่มีประโยชน์ในการกล่าวถึงเพราะเมื่อเขียวแล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง กล่าวมากกล่าวน้อยก็เขียวอยู่ดี  ทำไมไม่ใส่ประคำหรือครับ เพราะมันไม่มีความหมายกับกลุ่มนี้อีกต่อไป มีประคำหรือไม่มีประคำก็เขียวอยู่ดี...แหะ ๆ งง ไม่นี้มันดูก่วนโอ้ยจริงๆ นะคำตอบเรื่องนี้ แต่มันดันจริงแบบนี้หละครับ

สีนี้มีกี่คน ตอบได้ว่า  very few >>>

แต่แหมมม ศึกษามาดีเชียวนะครับ ใครที่เทวาลัยพูดเรื่องสีเขียวให้ฟังหรือนี้???  ผมจะได้ตามไปเด็ดหัวถูก !!!

5555  ลืม ๆ มันไปเถอะครับ หากไม่ได้เป็นตันตริก อย่าไปอยากรู้เรื่องของสีนี้เลย ไม่มีข้อดีใด ๆ เกิดขึ้นเลยหละคร๊าบบบบบ จริงๆ นะ

Yes!

ขอบคุณ..คุณอสินะตันตระ

ขอแก้ตัวก่อนนะ...คือนู๋ไม่ใช่คนบ้าพลังเน้ออออ....

เพียงแต่ว่า....เวลาที่สามารถสัมผัสรับรู้ถึงพลังงาน มันทำให้รู้สึกว่าเรายังมีแรง  เพราะฉะนั้นเราก็ต้องสู้ต่อไปไหว(รับรู้แบบนี้ คิดแบบนี้ มันทำให้ยังยิ้มได้เท่านั้นเอง)

ไม่ได้นั่งเพราะอยากนิ่ง เพราะที่เป็นอยู่ก็นิ่งจนจะเป็นก้อนหินไปเข้าไปทุกทีๆ.....ไม่ได้นั่งเพราะอยากมีพลังอำนาจไปทำร้ายใคร(นู๋ขี้เกียจไปนั่งใช้กรรมใครชาติหน้าเพิ่มอีกอะ แค่นี้ก็กระอักพอแระ)

ถึงดวงดาวกำหนดชีวิตคน....แต่จะฝืนดวงบ้างไม่ได้เชียวหรือ??...

แล้วก็ไม่ได้ศึกษามาดี ไม่ได้มีใครพูดเรื่องสีเขียวให้ฟัง แต่กระทู้เก่าๆมีอะไรดีๆให้ให้อ่านเยอะแยะ สนุกดีค่ะ....เสียแต่ที่เดี๋ยวนี้ท่านเจ้าบ้านกับอาจารย์คนอื่นๆไม่มาตอบคำถามเหมือนแต่ก่อน.......

อืมม์... เฝ้ารอการตอบ

ตอบคุณคนรู้น้อย จิตรับรู้อารมณ์ได้อย่างไร รู้ได้เพราะว่ามนุษย์มี จิต วิญญาณ สังขาร เชื่อมกันอยู่ ฉะนั้นตราบใดที่การเชื่อมยังสมบรูณ์อยู่ จิตก็รับรู้ถึงอารมณ์ได้ครับ

ตอบคุณ ^t^  ไม่ได้ว่าเลยครับว่า บ้า พลัง แต่เพราะรักเอ็นดูจึงกล่าวถึงข้อเสียให้อ่าน มากกว่าส่งเสริม  หากคิดตามแง่ที่คุณเขียนแล้วทำให้คุณมีพลังก้าวเดินต่อไปได้ ก็ดีครับถูกทาง แค่เพิ่มนิดนึง ว่าต้องรู้ว่าเราใฃ้แง่คิดนี้ทำให้ตนเองแข็มแข็งขึ้นในระยะหนึ่ง แล้วเมื่อพอดีขึ้นแล้วก็อย่าลืมปรับใหม่ให้พอดี ครับจะดีมาก  แต่ดีครับที่รู้ว่าตนกำลังทำอะไรอยู่  ...ขอให้คงไว้แบบนี้ ดีครับ

ดวงดาวกำหนดฃีวิตคน ถูกต้องอย่างถึงที่สุดครับ แต่ถ้าถามว่ามันเปลี่ยนแปลงได้มั้ย ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ อยู่ที่ว่าเราเป็นบุคคลอันสมควรที่จะได้รับการฃ่วยเหลือนั้นมั้ย ครับ หากถามว่าฝืนได้มั้ย หากศึกษามาไม่ดีพอ จะยิ่งทำให้ฃีวิตเหนื่อยขึ้นมากกว่าเดิมเยอะครับ  หากเปรียบดาวกับเรา มนุษย์ก็แค่ผงธุลีดิน แค่นั้นเอง....

การนั่งสมาธิ มีทั้งนิ่งและไม่นิ่ง  สิ่งที่หา คือ สมาธิ ซึ่งจะนำมาซึ่งสติ  การมีสมาธิและสติ คือสิ่งที่สำคัญของการดำรงค์ชีวิตของมนุษย์ครับ  ขาดไปเมื่อไหร่ วุ่นวายเมื่อนั้น...

ฃีวิตมนุษย์ ถูกกำหนดมาแล้ว  เมื่อทำให้มันปูดข้างนึง มันย่อมไปแบน อีกข้างหนึ่ง..หากพื้นดวงไม่ได้มีพลังอำนาจ เมื่อฝืนจนพบมันหรือมีมัน บางอย่างก็จะหายไปแทน เป็นการทำให้สมดุลย์ ตามธรรมฃาติ กรรม ครับ..

เหมือนประโยคว่า  " การได้ความรู้เหมือนการได้ทรัพย์ "  จริงแท้แน่นอน  แต่มนุษย์ก็อยากรู้อยู่ดี  แต่เมื่อรู้และทรัพย์หายไปแล้วทดแทนกัน  ก็ทุกข์ใจ  ..

ต้องขอโทษ ด้วย ที่ตอบช้ามาก กับกระทู้นี้ สุขภาพไม่ดีไปนิดช่วงนี้ สมองเลยขาด ๆ หาย ๆ ไปบ้าง ..

อีกข้อหนึ่งที่ลืมตอบ(อีกจนได้)  เจ้าบ้านไม่อยากให้ผู้อื่นหมดทรัพย์โดยไม่จำเป็นจึงมิได้มาสอนเพิ่มในนี้ และท่านเจ้าบ้านก็ไม่ชอบอธิบายไสยศาสตร์ให้เป็นวิทยาศาสตร์ครับ ตามท่านว่า "เมื่อไสยศาสตร์อธิบายได้เมื่อไหร่ก็ไม่ใช่ไสยศาสตร์อีกต่อไป"  เพราะโลกอินเตอร์เน็ท คือ วิทยาศาสตร์ล้วน ๆ จึงเหลือแต่ผมที่เป็นแนวคิดที่ไม่ใช่ไสยศาสตร์ เหลืออยู่ในนี้..

แต่หากอยากถามอาจารย์ท่านใดเป็นการเฉพาะ ระบุฃื่อทิ้งหน้ากระทู้ไว้เลยครับเลยครับ ผมจะไม่เข้าไปป่วนและ ผมจะพยายาม ไปตามไปลากให้มาตอบกัน แต่ผมทำได้เท่าไหนเอาเท่านั้นนะครับ  เพราะลากไม่ไหว หนัก ๆ กันทั้งน้านนนน...

หายไวๆ น๊า......

ไม่เห็นท่านฯ เลย  เพิ่งเอะใจที่ท่านมาตอบตรงนี้นี่เอง

วันนี้ คนรับผลส้ม จะไปขอพรให้ท่านฯ หายป่วยด้วย

ขอบคุณครับสำหรับความห่วงใย  ... ต้องขออภัยล่วงหน้า กับ ความเบล่อ ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองเบล่อขนาดไหน รู้แต่ว่า เยอะ ...แค่ช่วงปกติก็เพื้ยนจะแย่ ยิ่งไม่สบายก็ยิ่งคงจะเพี้ยน พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องเข้าไปอีก...เฮ้ออออ

ไม่เห็น นิหมายถึงเมื่อคืนหรือครับ ผมนั่งอยู่ในเทวาลัย ใช้คอมเจ้าหมาดำ อยู่ ...ด้วยว่าพบปะผู้อื่นไม่ได้ครับ ไม่อยู่ในสภาวะคุยรู้เรื่องเลย...

 เป็นน้องใหม่ในเทวาลัยได้รับความรู้ดี ๆ ด้วย

ขอบคุณที่รักและเอ็นดูนะคะ อ่านแล้วเล่นเอาวิญญาณสะอาดอยู่หน้าคอมกันเลยทีเดียว.....หายเร็วๆนะคะอาจารย์จะได้มีแรงมีเวลาเขียนตอบคำถามคนขี้สงสัยทั้งหลายเยอะๆเนอะ...

หลังจากกลับจากเทวาลัยเที่ยวล่าสุด ก็ทำเอานู๋ไม่ซาบายยยเหมือนกันอะ....เกิดอาการของโรคอยากกลับบ้านขึ้นสมอง

อยากกลับเร็วๆ..อยากกลับโดยไม่รู้ว่าบ้านตัวเองอยู่ไหน..รู้แต่อยากกลับแล้วววววว......นึกถึงละครที่เคยดูตอนเด็กๆ"เรื่องตุ๊กตาผี" วันๆไม่มีอะไรเลย นอกจากร้องว่า ช่วยด้วยยยยยยยย!!หนูอยากหลับบ้านนนนนน......พี่สาวจ๋าพาหนูกลับบ้านที.....หุ หุ

หนูก็บ่นเป็นตัวหนังสือไปได้เรื่อย.....อาจารย์คงไม่ถือสาเด็กตาดำๆนะคะ (นึกอีกทีก็ไม่เด็กแระ แต่เวลาเขียนตอบอาจารย์รู้สึกเด็กลงทุกทีๆ....เอิ๊กกกก)