กระผมดีใจด้วยจริง ๆ ครับ  ดีใจที่มีคนมาโพสเรื่องสุขใจ  บ้าง. . .

ตอนนี้สิ่งที่มุ่งหวังไว้ ก็ได้สมหวังบ้างแล้วค่ะ ถึงแม้จะต้องรอเวลาบ้าง ก็มีความสุขตามอัถภาพค่ะ จากที่ได้กินส้มไปแล้ว ตอนก็หวังจะเอาเมล็ดส้มไปปลูกค่ะ จะพยายามทนุถนอมเลี้ยงให้มันโตเป็นต้นส้ม เพื่อที่จะได้ทั้งร่มเงาและผลส้ม อย่างที่หลายท่านได้กล่าวเอาไว้ค่ะ

ผมขนลุก ชื่นหัวใจ ได้รับทราบถึงใจ ที่คลายทุกข์ของคุณ  ผมดีใจครับ

ดีจาย ด้วยครับ คุณผู้เริ่มคลายทุกข์  เห็นคนมีความสุข ก้อ สุข ตาม > > > หากคุณเป็นบุคคลที่ ได้รับเลือก จากเจ้าบ้าน ให้เป็นกรรมกร ปลูกส้ม อีกท่านละก้อ ต้นส้มของคุณยังมีผลให้เด็ดกินชื่นใจไปอีกนาน อะ ครับ . . . มันยังมีอีกยาว นาน . .

ระหว่างที่ได้มีการรอ...รอ...รอ คนที่เรารักกลับมานั้น 

เมื่อวันเสาร์ได้ไปกินข้าวกลางดึก... ดีใจเป็นอย่างมากที่เค้าคนนั้น คนที่เราแอบปลื้มถามเหมือนจะเป็นห่วงเรานะ แต่คิดว่าคงไม่ได้ห่วงเราหรอก คิดว่าเราคงจะเป็น

ทางผ่าน ของคำถามนั้นมากกว่า  เป็น ทางผ่าน เพื่อสื่อสารไปยังคนที่นั่งข้างๆ เราอีกทีมากกว่า คิดว่าน่าจะใช่นะ แต่ถึงแม้จะเป็นแค่ ทางผ่าน ก้อไม่เป็นไร บังเกิดความสุขใจเล็กๆ ในจิตใจ  อยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป ไม่อยากให้เค้าคนนั้นได้รับรู้ว่าเราแอบปลื้มเค้าจริงๆๆๆ ปลื้มเค้ามากๆๆๆ กลัวว่าปฏิกิริยาของเค้าจะเปลี่ยนไป กลัวว่าเค้าจะไม่คุยกะเราเหมือนเดิม ถ้าเค้ารู้ว่าความรู้สึกของเราเปลี่ยนไป...

มันเป็นแค่การระบายออกมาเป็นตัวหนังสือเท่านั้น บางครั้งการระบายออกมาเป็นคำพูดก้อทำให้รู้สึกแย่ การระบายออกมาเป็นตัวหนังสือน่าจะให้ความรู้สึกดีมากกว่าคำพูด...

ผู้อ่าน...โปรดอย่าคิดมาก!!!

ตอนนี้อิชั้นก้อมีความสุขดีคะรุสึกว่าชีวิดเริ่มกลับเข้ามายุนัยกลอบมากขึ้นจากที่เตลิดเปิดเปิงปายซักพักรักป๋าๆๆๆก่าเเม่มากๆๆๆรักนะจุ๊บๆๆๆๆๆ-*-