เป็นคนหนึ่งที่เดินเข้ามาที่ตันตระเทวาลัยอยู่หลายเดือนด้วยความทุกข์ในใจ (ทุกข์ในรัก) จากวันแรกจนถึงวันนี้ รู้สึกดีขึ้นบ้าง รู้สึกแย่บ้าง (คาดว่าจะเกิดจากความคิดตัวเองตามที่ อ.บอกไว้) มีความเชื่อและศรัทธาว่าความศักดิ์สิทธิ์ขององค์เทพ และสถานที่สามารถทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้ แต่พอเดินก้าวออกไปต้องอยู่คนเดียว ก็นึกและคิดถึงเรื่องเก่าๆ ขึ้นมา หรือแม้แต่เขาโทรมาหา ก็ทำให้ทุกข์ใจได้อีก เฮ้อออออออ...เบื่อตัวเองจริงๆ อยากให้เขากลับมา แต่ตัวเองก็ยังทำใจไม่ได้ อ.ก็ใจดี ช่วยเราทุกวิถีทางที่จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ถ้าเราไม่ได้ข่าวเขาเลยมันจะทำให้เรารู้สึกดีนะ แต่ก็ยังอยากให้เขากลับมาอยู่ดี แต่ทุกครั้งที่ได้รับรู้เรื่องราวของเขาหรือเขาโทรมาหา มักจะทำให้เราคิดมากและเสียใจอยู่บ่อยๆ 

ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นอย่างเราไหม มันมีความรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้น แต่บางครั้งก็รู้สึกแย่ (ตามเหตุการณ์) คนที่ทุกข์ในรักเหมือนกับเรา เขาใช้เวลากันนานแค่ไหนกว่าจะรู้สึกดีขึ้น เราใช้บทสวดบวงสรวงที่ 24 นี้ หมายความว่าอย่างไร เราต้องปฏิบัติตนอย่างไรดี รบกวนผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยค่ะ